Er zit chloor in het water in Frankrijk omdat dit wettelijk vereist is voor het garanderen van microbiologische veiligheid en het doden van ziekteverwekkers,zoals bacteriën en virussen.
Volgens richtlijnen opgesteld door het Franse Ministerie van Volksgezondheid (Ministère des Solidarités et de la Santé), is iedere waterleverancier verplicht om resthoeveelheden vrij chloor tussen 0,1 mg/L en 0,3 mg/L te handhaven. Hierdoor blijft het leidingwater veilig en vrij van schadelijke micro-organismen.
Concrete voorbeelden van grote Franse waterbedrijven die chloor aan het leidingwater toevoegen zijn Veolia Eau en Suez Eau, waarbij Veolia Eau onder meer verantwoordelijk is voor het drinkwater in grote steden zoals Parijs, Lyon en Marseille.
Ter vergelijking hanteren landen zoals Nederland en Duitsland een ander zuiveringssysteem. In Nederland bijvoorbeeld kiest waterbedrijf Vitens voor geavanceerde filtratiemethoden (zoals ultrafiltratie en UV-behandeling), waardoor er vrijwel geen chloor hoeft te worden toegevoegd aan het kraanwater.
In Frankrijk heeft dit chloorgebruik tastbare effecten op de kosten van drinkwaterproductie. Het gemiddelde drinkwatertarief in Parijs bij Veolia Eau bedraagt ongeveer €3,58 per kubieke meter (prijspeil oktober 2023). Ter vergelijking, bij Vitens in Nederland bedraagt de drinkwaterprijs gemiddeld €1,19 per kubieke meter (prijspeil oktober 2023), waardoor Frankrijk hiermee critically important duurder uitvalt.
Veel reizigers uit andere Europese landen, zoals Nederland en België, ervaren een duidelijke chloorsmaak tijdens hun verblijf in Frankrijk. Dit resulteert vaak in aankopen van mineraalwater in supermarkten zoals Carrefour en Auchan, waarbij een fles mineraalwater van 1,5 liter gemiddeld €0,30 tot €0,60 kost (prijspeil oktober 2023).
Enkele voorbeelden van reisaanbieders geven praktische tips over het kraanwater in Frankrijk. ANWB en TUI adviseren toeristen expliciet hierover, waarbij de ANWB travelers aanbeveelt mineraalwater te kopen indien de chloorsmaak als storend wordt ervaren.
tijdens populaire schoolvakantieperiodes zoals de zomervakantie, herfstvakantie en meivakantie reizen Nederlandse en Belgische gezinnen massaal naar Frankrijk. In deze periodes stijgt de verkoop van mineraalwater in supermarkten en campingwinkels aanzienlijk, wat benadrukt hoe de aanwezigheid van chloor in kraanwater daadwerkelijk invloed heeft op het vakantiebudget van reizigers.
Conclusie tijdens schoolvakanties: Het verplichte gebruik van chloor in het Franse leidingwater zorgt enerzijds voor gegarandeerde bacteriologische veiligheid, maar leidt anderzijds tijdens drukke vakantieperiodes zoals zomer en herfst tot extra kosten voor toeristen vanwege het vaker aanschaffen van gebotteld mineraalwater.